My, którzy należymy do Kongregacji Najświętszego Zbawiciela z Lateranu (kanonicy regularni laterańscy) Zakonu Kanoników Regularnych Świętego Augustyna, z Daru Bożego i naszego Pana Jezusa Chrystusa, według łaski ofiarowanej przez Boga każdemu z nas, jesteśmy wezwani do trwania w bojaźni Bożej dla zbawienia nas samych, jak również bliźniego. 

Według przykładu Świętego Augustyna, który podniesiony do godności biskupa Hippony, chciał mieć w swoim biskupstwie klasztor kapłanów (kaz 355,2), których prosił o całkowite odrzucenie własności prywatnej, nieskazitelność obyczajów, pokorne posłuszeństwo, a nade wszystko miłość, ”słodką i zbawienną więź dusz" (kaz 350,3); według pierwotnego ducha i najbardziej prawych tradycji Zakonu Kanonicznego, Kanonicy Regularni Laterańscy są księżmi włączonymi w kapłaństwo Jezusa Chrystusa Zbawiciela Świata, realizują je we wspólnym życiu zakonnym tak, aby służyć ludowi Bożemu poprzez « budowanie ciała Chrystusa », którym jest Kościół. 

Nasza Kongregacja należy do Zakonu Kanonicznego w którym są połączone różne rodziny zakonne: Matki Bożej z Fregionaia (Lucca), Reńska Najświętszego Zbawiciela, Bożego Ciała (Kraków) i Świętego Idziego (Verrès).

Nasza Kongregacja Kanoników Regularnych Laterańskich tworzy wraz z innymi Kongregacjami Zakonu Kanonicznego Konfederację. Razem  z nimi dała początek "paktowi miłości", w którym "jednoczą się intymnej, potęgując siły całego zakonu i ofiarują sobie pomoc szczególnie w tym, co dotyczy się życia duchowego, instruowania młodzieży i formacji intelektualnej. (DC 11)