Duszpasterstwo kanonika regularnego podobne jest do pracy pastoralnej księży diecezjalnych z tą różnicą, że naszym ideałem jest żyć i pracować we wspólnocie. W naszej Prowincji większość współbraci posługuje w parafiach, współpracując z księżmi diecezjalnymi. Prowadzimy także sanktuarium maryjne, jak również angażujemy się w konkretną pomoc diecezji jak np.: posługa sakramentalna wśród wojska francuskiego, duszpasterstwo uniwersyteckie, praca w kurii biskupiej, etc. Jesteśmy zawsze otwarci na propozycje księży biskupów, by na różnych polach odpowiedzieć na potrzeby kościołów lokalnych.

Prowincja nie żyje sama dla siebie, lecz jest zawsze zaangażowana w życie Zakonu i poszczególnych diecezji. Każdego dnia staramy się wprawić w życie ideał, który zostawił nam Inspirator naszego Zgromadzenia, św. Augustyn: życie wspólnotowe (wspólne modlitwy i posiłki, dzielenie dóbr materialnych i duchowych); życie liturgiczne (jako kanonicy powinniśmy być ekspertami od liturgii i na co dzień praktykować ją z zaangażowaniem); życie duszpasterskie (odpowiedzieć na potrzeby pastoralne Zgromadzenia i kościołów lokalnych w jedności z biskupami miejsca).

Celem św. Augustyna było zgromadzenie księży diecezjalnych w swoim domu biskupim, aby prowadzili życie wspólne i dzisiaj nasz Zakon jest spadkobiercą tej inicjatywy.

O jako dobrze i miło, gdy bracia mieszkają razem! (Psalm 133,1).